بسم رب المعصومه
دوست داشتنی ترین لحظه هایم نشستن کنار ضریح توست بانو...
قند در دلم آب می شود وقتی شیرینی نگاهت در وجودم رخنه می کند...
گاه سر به زیر می شوم و گوشه ی حرم مادرت را صدا می زنم...
عجیب عطر فاطمی می دهد بارگاهت...
گاهی مهمان روضه ی سقای کربلا...پرواز می کنم تا بین الحرمین
گاهی هوایی حرم براد مهربانت امام رضا...لبریز می شوم از مهرش
گاهی...
ضیافتی خواستنی است سه شنبه ها زیر سایه ی شما بانو...
تمام حرف هایم را جمع می کنم در چشمانم تا در لحظه ی دیدار
اشک چشمی شود در گوشه ی دل...
شوق شنیدن سلام از شما آرزوی این دل است...
تمام می شود غصه ها کنار صحن باصفای شما بانو...
آسمان من روی زمین است...
زیر پای شما بانو...
اظهر
