یا جواد هستم گدایت سیدی یا بن الرضا
عالم امکان فدایت سیدی یابن الرضا
قسمتم باشد اگر آیم به شهر کاضمین
می زنم بوسه به پایت سیدی یابن الرضا
زِ وَلا عاشق سرمست جوادم چه کنم
من گدای کرم و دست جوادم چه کنم
هر که عاشق به کسی باشد و من عاشق او
به خدا نوکر دربست جوادم چه کنم
نام زیبای جواد زینت این انجمن است
او گل شاه خراسان و غریب وطن است
ای که شرمنده شدی روز و شب از اهل عیال
کن توسل به جوادی که گل یاسمن است
اشعار:پدر اظهر
بسم رب الزهرا
پسران فاطمه...
قلم دست میگیرم و می نویسم گمنام...شهید گمنام...
ای قلم بدان که گمنامی بی نام و نشان بودن نیست،بی مادری نیست...
او مادر دارد...
مادرش زهراست... دلش به وسعت دریاست...
عطر وجودش از زیارت عاشوراست...چشمان خیسش از روضه ی زهراست...
وقت رفتن ذکر لبانش یا زهراست...سرش آرام بر دامن مولاست...
دست و پایش اگر چه افتادست....پروبالش در آسمان پابرجاست...
شبهای جمعه مهمان ارباب است...صدایش که کنی دعایت مستجاب است...
پسران فاطمه دستم بگیرید...
پیشکشی تقدیم به شهدای گمنام...
عکس:اظهر، شهید گمنام 19 ساله
مژده ایدل مظهری از کبریا آمد پدید
ماسوا را در لقب خیر النسا آمد پدید
محرم وحی الهی دخت ختم الانبیا
اختری تابنده از برج حیا آمد پدید
این چنین گوهر کجا یابد دگر صراف دهر
شب چراغی از تبار انبیا آمد پدید
ابن وائل مصطفی راچون زدی زخم زبان
سوره کوثر برای مصطفی آمد پدید
این هما را کس نباشد جز علی هم آشیان
راز خلقت زوجه ی شیر خدا آمد پدید
قدسیان را مجمعی اندر زمین باشد مگر
خط سیری از ملائک در سما آمد پدید
نسل ختم المرسلین از بطن ام المومنین
این گل خوشبوی جنت زان دو تا آمد پدید
گرزند مریم به دست فاطمه بوسه سزاست
برتر از او مریم آل عبا آمد پدید
بین معصومین حق محبوبه ی یکتا بود
در حقیقت محور اهل کسا آمد پدید
محرم دل را بگفتا این سخن فرزانه ای
بر محبان علی مشکل گشا آمد پدید
بهر غفاری قلم گوید تشکر کن ز حق
آنچه گفتی طبعا از لطف خدا آمد پدید
شعر:پدر اظهر
کی رود مادر ز یادم چهره ی زیبای تو
بوسه باید می زدم صبح و مسا بر پای تو
گرمی آغوش مادر را ندارد آفتاب
پرورش داده مرا آغوش خوش ماوای تو
شیره ی جان تو جان داده مرا در زندگی
زندگی ارزش ندارد در جهان منهای تو
در کنار بسترم شبها نخفتی تا سحر
می رسد در گوش من آن نغمه ی لا لای تو
از دعای مادری هرگز فراموشم مکن
چون پسندد حق دعا از روح با تقوای تو
مانده خالی جای تو در خانه ای آرام جان
دل تو را خواهد اگر دیده بیند جای تو
اندرین فانی ندانستم دریغا قدر تو
زان جهت شرمنده ام از حرمت والای تو
چشمه ی چشمان من می جوشد از داغ فراق
آتشی افکنده بر دل محنت عظمای تو
گر چه محرومی تو غفاری ز مهر مادری
او ولی رحمت برد از خالق یکتای تو
شعر :پدر اظهر
برای شادی تمام مادرانی که در قید حیات نیستند صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
بسم رب الزهرا
برآمد بانگ واویلا..................زاطفال شه بطها
سرای مرتضی گشته ..........سراسر شیون و غوغا
کجائی یا رسول الله............... بیا به منزل زهرا
ببین حال عزیزانت ............ پریشان از غم عظمی
به یکسو زینب نالان .......به یکسو خواهرش گریان
به یکسو مجتبی مضطر..... حسینش میکند افغان
گل احمد شده پرپر ......سیه پوشیده انس و جان
کجائی یا رسول الله ............بیا به منزل زهرا
ببین حال عزیزانت .......... پریشان از غم عظمی
نهاده گونه بر دیوار .............علی آن فاتح خیبر
صدای گریه میآید ................زکودکان بی مادر
کنار کوثر قرآن ............... نشسته ساقی کوثر
کجائی یا رسول الله............ بیا به منزل زهرا
ببین حال عزیزانت ......... پریشان از غم عظمی
به روی تخته ی مغسل..... فتاده فاطمه بی جان
یکی آب آورد نالان ......یکی می شویدش گریان
کفن کرد پیکر زهرا..... علی در نیمه شب پنهان
کجائی یا رسول الله ............بیا به منزل زهرا
ببین حال عزیزانت......... پریشان از غم عظمی
علی آهی کشید از دل ....که جسم فاطمه لرزید
الهی این مصیبت را ........چگونه فخر محشر دید
اجل آخر به صد اندوه .......گلی از باغ طاها چید
کجائی یا رسول الله ...........بیا به منزل زهرا
ببین حال عزیزانت ..........پریشان از غم عظمی
شعر:پدر اظهر
بسم رب الزهرا
بی تو یا فاطمه با این همه غوغا چکنم
من سر گشته درین ورطه ی غمها چکنم
بیت الاحزان تو بعد از تو دگر جای منست
من درین وادی غم بی کس و تنها چکنم
فاطمه واژه ی خیر است گل ریحان است
سبب خلقت عالم شرف نسوان است
همسری که گره از کار علی بگشاید
حل هر مشکل ما در ید او آسان است
دیده چو بست از جهان همدم دوران من
مجمر آتش شده سینه ی سوزان من
شب چو شود خانه ی دشمن من روشن است
گشته خموش از جفا شمع شبستان من
نیست کسی تا کشد ناز حسین و حسن
یا که زند شانه بر زلف یتیمان من
تنگ غروب آفتاب جانب مغرب رود
می تپد آنگه ز غم قلب پریشان من
اشعار:پدر اظهر
بسم رب الزهرا
دیده باید خون بگرید در عزای فاطمه
بانگ واویلا بر آید از سرای فاطمه
آری جادارد نوای سوز نی گردد خموش
چونکه نای مرتضی نالد برای فاطمه
درچمن بلبل سیه پوشید و گلشن شد خزان
مانده در اوج بلا تنها همای فاطمه
ضجه ی اهل سما باید به گوش جان شنید
مجلس ماتم بپا کرده خدای فاطمه
ای زنانی که نمودید شکوه از دخت رسول
بعد از این راحت شدید ازناله های فاطمه
جای خواب کود کان آغوش گرم مادراست
گویدش لالا علی شبها به جای فاطمه
گنج خود را بوتراب پنهان نموده در تراب
در کجا دفنش نمود آن هم نوای فاطمه
اولین مظلوم عالم مانده در گرداب غم
بی کس و تنها چه سازد مبتلای فاطمه
معجر ماتم بشد با زلف زینب آشنا
آتشی بر دل زند آن دلربای فاطمه
تا به کی غفاری نالد زین همه درد نهان
بهره مندش کن خدایا از دعای فاطمه
شعر از:پدر اظهر
بسم رب المهدی
آرام آرام قدم میگذارم بر خاک مقدس خانه ات...
نزدیک در ورودی ،...دست بر روی دلم میگذارم ... با چشمانی که به مسجدت دوخته ام لب به سخن باز میکنم...
السلام علیک یا مولای یا صاحب الزمان:...زمانم بی تو تلخ میگذرد...
السلام علیک یاإمامَ الإنس و الجانّ:...جانم فدایت دوری بس است جان میدهم در فراغت...
السّلام علیک یا خلیفَة الرّحمان:خدای رحمان را میدهم سوگند برای آمدنت...
السّلام علیک یا شریکَ القرآن:آیه ی امین یجیب میخوانم برای مضطرهایت...
السلام علیک یا مهدی فاطمه:دلم آتش کشید ازداغ مادرت
وای مادرت:آجرک الله یا بقیه الله...کنار قبر مادر تنها و غریب ...می خوانی با حالی غمین امن یجیب...که شود ظهورت نزدیک...که بگیری انتقام از آن نانجیب...
به یاد می آوری صدایش را...آن صدای دلربایش را ...که ناله کرد میان دروآتش...
بیا مهدی بیا مادرغمین است
ببین بر پشت در نقش زمین است
دیروز نوشت...مسجد مقدس جمکران
پی نوشت:عکس خانه ی ح زهرا در جمکران(اظهر)
زهرای من زهرای من
ای مونس غم های من
رفتی سفر از این جهان
مانده غمت در دل نهان
آندم که یاد تو کنم
دل می کند داد و فغان
زهرای من زهرای من
ای مونس غم های من
هجران تو مشکل بود
داغت مرا دردل بود
در بهر ماتم مانده ام
غم را مگر ساحل بود
زهرای من زهرای من
ای مونس غم های من
با چشم گریان آمدم
قلب پریشان آمدم
اندر کنار قبر تو
افتان و خیزان آمدم
زهرای من زهرای من
ای مونس غم های من
درد مرا دوا توئی
روح مرا صفا توئی
بی تو دگر تنها شدم
عمر مرا بقا توئی
زهرای من زهرای من
ای مونس غم های من
هوای بهاری
بهار امد و هوایم بهاری نیست.نبودنت،ندیدنت بهار را از من گرفته.مولای من غتچه ها شکفتن و چشم به جهان گشودن ولی چشم من به جمال نورانیت روشن نشد.
آفتاب بهاری بر درختان تابید ،سبز شدن ،راهی آسمان شدن ،ولی دل تاریک من منتظر نور عنایت شماست تا دلم آسمانی شود و سبز شود تا نوروز را با ظهور شما
تجربه کنم...
اللهم عجل لولیک الفرج..
.
