بسم الله الرحمن الرحیم
رحم کنیم به یاکریم تنهای پشت پنجره ی اتاق که صدا می زند ما را...
به دو میوه ی نارنگی سبز شده ی حیاط در فصل تابستان که امیدشان روزهای بارانی پائیز است...
به منتظرانی که امیدشان به ظهور مولایشان صاحب الزمان (عج)است...
به جوجه اردک های بی پناه که آفتاب مهربانی آرامشان کرده...
و دست سبزی که سالیانی نه چندان دور به دوش می کشید بار یتیمان را...
و حال ما می توانیم دست در دست هم جمع کنیم قطره قطره مهربانی مردم را تا سیراب شوند
غنچه های بی آبی که نگاهشان به دست ماست و نگاه ما به دست مولایمان علی
و یاد بگیریم مهربانی را از گل باز شده ی باغچه که ایثار می کند لبخند و مهرش را...
الحمدالله کما هو اهله
اظهر
