آه زان روزي که يک گل پشت در ماند

ذکـــر يارب ياربش هم روي لب ماند
عاقبت مــزد نبي را دســته کــــردند
دسـته‌ها آتش زده در پشت در ماند
آتش کينه چنان بـــرخاســـت از جاي
که بي‌رحمـانه ياسي پشت در ماند
نمي‌دانـــم که آن خيبـــــر شکن ديد
که بـر خيــر کثيـــر اين جاي در ماند
آه از آن شهـــــر و از آن مــــردمانش

که ننگ اين جفا هــــم تا ابـــد ماند

**يا فاطمه جان**

**شعر از: سعيدسخايي*